علیرضا حاتمی
شیوع کرونا در کنار همه آسیب‌هایی که بر جنبه‌های مختلف زندگی بشر وارد کرد، باعث شد که اهمیت برخی از علوم ببیش از پیش بر مردم آشکار شود؛ آنچه امروزه آن را علم پزشکی می‌خوانیم، از دیرباز مورد توجه بشر بوده، چراکه بشر خیلی زود فهمید باارزش‌ترین دارائی‌اش، سلامتی است. از ابتدای شیوع کرونا در دنیا، به عنوان یک تهدید جدی برای سلامتی انسان‌ها، پزشکان بسیاری در کنار سایرکادر درمان، فداکارانه در خط مقدم مبارزه با بیماری ایستادند و با دانش خود سعی در شناخت بیشتر این بیماری جدید و کمک به هم‌نوعان خود کردند. تلاش‌هایی که اگر از نزدیک لمس‌شان نکردیم حتما کم و بیش داستان‌ها و تصاویری از آنها را خوانده و دیده‌ایم.
البته اشتباه است که صرفا پزشکان و علم پزشکی را مسئول سلامتی در جامعه بدانیم. سلامتی مفهومی به مراتب بزرگتر از بحث‌های پزشکی و درمانی است و ارتباطات تنگاتنگی با ابعاد گوناگون زندگی بشر مانند اقتصاد، مهندسی، شهرسازی و... دارد. مثلا در بعد فرهنگی ما باید رسانه‌های مسئولیت‌پذیری داشته باشیم که با ترویج اطلاعات علمی و به دور از جانبداری به نفع دولتمردان یا گروهی خاص، زمینه را برای فرهنگسازی درست و افزایش آگاهی‌های لازم در حوزه سلامت فراهم کنند.
سیستم اداری و کار در جامعه باید به‌گونه‌ای باشد که سلامت روانی و جسمانی افراد را در نظر بگیرد و در تعدیل فاکتورهایی مانند ساعات کار، استرس و سختی کار اهتمام بورزد. برای داشتن یک جامعه سالم ما تنها به پزشکان حاذق نیاز نداریم، بلکه مثلا باید مهندسان خبره‌ای داشته باشیم که از لحاظ شهرسازی و راه‌سازی استانداردهای لازم را رعایت کنند تا کمترین خطر برای سلامتی انسان‌ها، در اتفاقات طبیعی و حوادث را شاهد باشیم یا در جامعه‌ای که مردم از لحاظ اقتصادی در تنگنا هستند و توانایی تهیه مواد غذای باکیفیت وکافی را ندارند، نمی توان علم پزشکی را برای مسئله سوءتغذیه در جامعه و به دنبال آن افزایش برخی بیماری‌های مرتبط با سوء تغذیه، مورد بازخواست قرار داد.
با ذکر این مقدمه کوتاه از شما دعوت می کنم تا خواننده این شماره از مجله دانشمند باشید؛ در کنار مطالب متنوع از حوزه‌های گوناگون علمی در بخش‌های مختلفی از این شماره و مخصوصا در گپ و گفت نسبتا مفصلی که با جناب دکتر علی جعفریان، پزشک و رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی تهران داشته‌ام، بیشتر با این ناجیان حیات و فعالیت‌هایشان آشنا می‌شویم.
انتهای پیام/
