مهاجران آینده مریخ می‌توانند از فناوری پلاسما برای تولید اکسیژن مورد نیازشان استفاده کنند.
به گزارش دانشمندآنلاین به نقل از نیوساینتیست، میزان اتمسفر در مریخ 96 درصد دی اکسید کربن است. این مقدار می‌تواند اکسیژن قابل تنفس و مونوکسید کربن اضافی را از هم جدا کند، سوختی‌که می‌تواند برای ما ایستگاه گاز در سیاره مریخ باشد.
وسکو جیورا، محقق دانشگاه لیسبون در پرتغال به همراه تیم‌اش محاسبه کرده‌اند که ایجاد پلاسمای دی اکسید کربن می‌تواند دی اکسید کربن را از اکسیژن در مریخ به مراتب راحت‌تر از زمین جدا کند.
فشار اتمسفری کمتر در مریخ به ما این امکان را می‌دهد تا پلاسماها را بدون تلمبه‌های فضای بدون هوا (vacuum) یا کمپروسورهای لازم در زمین تولید کنیم. ضمن اینکه حرارت محیط 60 - درجه سانتی‌گراد می‌تواند مشخص کند که پلاسما راحت‌تر یکی از قراردادهای شیمی را مبنی بر حفظ کربن و به سختی رها کردن اکسیژن در کنار ممانعت از تشکیل دوباره دی اکسید کربن را بشکند.
محققان معتقدند این سیستم تنها به 150 تا 200 وات برای هر 4 ساعت در روز مریخ نیاز دارد تا بتواند 8 تا 16 کیلوگرم اکسیژن تولید کند.
جیورا می‌گوید:" ایستگاه بین المللی فضایی در حال حاضر اکسیژن را به میزان 2 تا 5 کیلوگرم در روز مصرف می‌کند بنابراین می‌تواند به میزان کافی از کلنی (زیستگاه) کوچک پشتیبانی کند. به دلیل اینکه سیستم نیازی به گرما یا فشار اضافی ندارد، می‌تواند مایه زحمت کمتری از سایر پیشنهادها مانند MOXIE باشد."
MOXIE سیستمی است که دی اکسید کربن را با استفاده از الکترولیز جدا می‌کند. برای این کار به حرارت 800 درجه سانتی گراد و کمپرسورها نیاز است.
سازندگان MOXIE می‌گویند، سیستم آنها پیشرفته‌تر از پلاسماست.
