نتایج مطالعه‌ای که گروهی از پژوهشگران دانشگاه استرلینگ در آمریکا انجام داده‌اند نشان می‌دهد که روی شهاب‌سنگ‌هایی که مریخ‌نوردهای دوقلوی روح و فرصت در سطح سیاره سرخ یافته‌اند هیچ رد زنگ‌زدگی‌ای وجود ندارد. بنابراین، مریخ به‌طرز غیرقابل تصوری خشک است و احتمالا برای میلیون‌ها سال به‌همین صورت بوده است.
این کشف که نتایجش در ژورنال نیچر منتشر شده است نگاه جدیدی را درباره محیط مریخ به ما می‌دهد و نشان می‌دهد چقدر دشوار است که امروزه بخواهیم درباره حیات روی این سیاره حرف بزنیم. این درحالی است که سال‌هاست که مریخ اولین هدف دانشمندان برای یافتن حیات فرازمینی است و آب مهم‌ترین عنصری است که برای این منظور لازم است.
دکتر کریستین اسکودر، سرپرست این گروه پژوهشی در این خصوص توضیح می‌دهد: «شواهد حاکی از آن است که مریخ سه میلیون سال قبل میزبان حیات بوده‌است، اما تحقیقات جدید بر این مسئله تاکید می‌کند که امروزه با یک محیط خشک مواجه‌ایم. برای یافتن حیات در مناطقی که در حال بررسی آن هستیم، باید به جایی در عمق بسیار زیاد از سطح مریخ برویم. جایی‌که از خشکی و پرتوهایی که سطح سیاره در معرض آنها قرار‌دارد، دور باشد.»
مطالعاتی سال گذشته مریخ‌نورد کنجکاوی انجام داد بیان می‌کرد که ممکن است مقدار اندکی آب مایع شور، در طول شب روی لایه‌های خاک مریخ جریان داشته‌باشد.
اما اکنون محققان این پروژه می‌گویند که مقدار این رطوبت حتی از کم‌ترین رطوبت در بیابان‌های زمین هم کم‌تر است.
این مطالعه برای اولین‌بار ضریب هوازدگی در مریخ را محاسبه کرده است. ضریب هوازدگی نشان می‌دهد که چقدر طول می‌کشد تا رد زنگ آهن روی شهاب‌سنگ‌ها آشکار شود.
فرآیند هوازدگی به وجودداشتن یا نداشتن آب بستگی دارد. هوازدگی بر سطح مریخ در کم‌ترین حالت 10 برابر بیشتر از هوازدگی در خشک‌ترین بیابان‌های زمین زمان می‌برد. همین مسئله نشان می‌دهد مریخ چقدر خشک است و احتمالا در چندمیلیون سال اخیر به‌همین‌صورت بوده‌است.
