به گزارش دانشمند آنلاین، اوایل سال 2016م، ایلان ماسک مخترع و ایده پرداز مشهور، شرکتی به نام "نورالینک" تاسیس کرد که تا به امروز دائما جامعه علمی را شگفت زده کرده است. هدف از تاسیس این شرکت، سعی در ایجاد واسط بین مغز و ماشین است. اواخر سال 2019، در این شرکت پروژهای کلید خورد که هدف نهاییش، خواندن داده از مغز و نوشتن داده بر مغز است. تا به حال بر روی حیوانات مختلفی از جمله موش و خوک آزمایشهای مهمی انجام شده است که درک و شناخت ما را نسبت به کارکرد مغز بهبود میبخشند. در روند این پروژه، دستگاه تزریق پیشرفتهای جهت ورود الکترودهای مربوطه به بافت مغزی حیوانات طراحی شده که ضخامت سوزن آن در حد 500 نانومتر (معادل 10 به توان 9- متر) است.
این دستگاه به قدری نوین و ازنظر مهندسی پیشرفته است که مقالهای فقط در مورد آن چاپ شده است. با اینکه سوزن تا این اندازه نازک طراحی شده بود، با این حال در آزمایشهای اولیه حین روند تزریق، سطح غشایی مغز موش دچار خونریزی ناچیزی شد. در آزمایش روی موش، یک درگاه یواسبی به مغز موش پیوند زدند که 3072 کانال جهت دریافت سیگنالهای مغزی داشت. امواج دریافتی از مغز موش به طور آنالوگ دریافت و توسط مبدل آنالوگ به دیجیتال، تبدیل به امواج دیجیتال شده که هر نیم میلیثانیه بهروزرسانی میشد و اندازه تغییرات در دامنه سیگنالها در حد میکرون ناچیز بود. در مشاهدهی امواج مغز موش، محققان برخلاف انتظار نویزهایی مشاهده کردند که به نظر میرسید از الگوی خاصی پیروی میکنند. این نویزها را اسپایک (میخ) نامگذاری کردند. برای توجیه اسپایکها، محققان آزمایش جالبی انجام دادند، اما اینبار روی انسان. شخصی که انبوهی از الکترودها روی بخش مربوط به حرکت مغزش وصل بود (از روی سطح جمجمه)، طی انجام فعالیت سادهای، دست راستش را به جلو برد و به عقب باز گرداند. پردازش امواج دریافتی مغز حین این عمل دلیل حضور اسپایکها را توجیه کرد. محققان با کنار هم گذاشتن سیگنالهای هر نورون و مقایسه آنها، پی بردند که هر نورون وظیفه منحصربفرد و اختصاصی خودش را دارد. برای مثال، نورونی پیدا شد که فقط و فقط وقتی که دست راست به جلو حرکت میکرد فعالیت میکرد و نورون دیگری بود که وقتی دست راست به عقب باز میگشت فعالیت میکرد و در تمام حالات دیگر، فعالیت این نورونها بسیار ناچیز (تقریباً غیرقابل تشخیص) میشد. بنابرین به این نتیجه رسیدند که اسپایکها نویز نیستند بلکه سیگنالهایی لحظهای با سطوح انرژی بالا هستند. حالا با مطالعهی این دادهها به صورت لحظهای، محققان میتوانند بدون نگاه به شخص، حدس خوبی از فعالیت جسمانی او بزنند. یا حتی با بارگذاری سیگنالهای از پیش طراحی شده در مغز، کارایی افرادی که ناتوانیهای جسمی دارند را بهبود بخشند. هرچقدر نورونهای بیشتری مطالعه و کنارهم قرار داده شوند، فعالیتهای پیچیدهتری قابل تحلیل خواهند بود. نکتهی قابل اهمیت آن است که بین ارسال سیگنال از نورون به اندام، اختلاف زمانی وجود دارد و این باعث میشود که حرکت موجود زنده، قبل از اتفاق افتادن پیشبینی شود. از طرفی، کاربران رایانهها کافیست به کاری که میخواهند انجام دهند فکر کنند تا توسط دستگاهی که امواج مغز را میخواند، سیگنالهایی به سیستمهای رایانهای ارسال شده و فرآیندها بدون دخالت دست انسان انجام شوند. در سال 2019 چنین حسگری توسط این شرکت طراحی و ساخته شده که هر پردازندهی آن درحال حاضر قابلیت پردازش 256 کانال داده را دارد و درکل مجهز به 12 پردازنده (مجموعاً 3072 کانال) و یک درگاه یواسبی تایپ سی مجهز است. محققان در این مرحله، از نظر تئوری به درک خوبی از آنچه یک واسط مغز-ماشین باید باشد رسیدند.
اما در سال 2020، آنچه از نظر تئوری بررسی شده بود یک گام به عملی شدن نزدیکتر شد. اینبار روی یک خوک آزمایشگاهی به نام گِرترود، حین غذا دادن تدریجی، هم زمان (real-time) تلاش کردند امواج مغزی او را ثبت کنند. تمام سیگنالها در هر لحظه با یکدیگر تجمیع و به یک هیستوگرام تبدیل و سپس هیستوگرام با هر تغییر ناگهانی به صداهایی "بیپ" مانند درآمده است. اینگونه در طول آزمایش، دانشمندان نه تنها شاهد فعالیت نورونهای گرترود بودند بلکه صدای مغزش را نیز میشنیدند. این صداها کمک میکنند بفهمیم کدام نورون در چه لحظهای اسپایک تولید میکند. اما ماجرا فقط به اینجا ختم نشد. خوک دیگری را روی تردمیل قرار دادند و امواج مغزیاش را حین قدم زدن ثبت کردند. سپس با استفاده از این امواج، یک نمودار از پیشبینی رفتار خوک در آیندهی نزدیک تهیه کرده و روی نمودار امواج مغزی قرار دادند. هرچند این دو نمودار در عمل به طور 100 درصد با یکدیگر انطباق پیدا نمیکنند، اما با درصد بسیار بالایی، پیشبینیها درست از آب درمیآیند. بر این اساس ادعا میشود خواندن امواج مغزی و پیشبینی صحیح رفتار موجودات کاملاً عملی شده است.
مراحل این آزمایشها فیلمبرداری شده، مشاهدات و سیگنالها ثبت شده و در قالب مقالههایی منتشر شدهاند. شرکت نورالینک قصد دارد تا یک دههی آینده واسطهای مغز-ماشین را برای عموم مردم جهان قابل دسترسی و تهیه کند.
انتهای پیام/