تحقیقات جدیدی از سوی پژوهشگران سوییسی در زمینه سلولهای بنیادی انجام شده که توانایی احتمالی این سلولها را در جوانسازی خون انسان و غلبه بر بیماریهای خونی از جمله لوسمی نشان میدهد.
بهگزارش دانشمندآنلاین، سلولهای بنیادی جنینی سلولهای بنیادی پرتوانی هستند که علاوهبر قابلیت خودنوزایی نامحدود، دارای توانایی تمایزی سلولی هستند که به این قابلیت، پرتوانی میگویند. این سلولها بهدلیلداشتن این دو ویژگی مهم، کاربردهای بالقوه بسیاری در مطالعات و تحقیقات بنیادین و حوزههای درمانی دارند. اما سلولهای مشتق از سلولهای بنیادی جنینی با مشکل رد پیوند هنگام پیوندزدن روبهرو هستند. در سال 2006 میلادی، پژوهشگران ژاپنی تولید نوع جدیدی از سلولهای بنیادی پرتوان را گزارش کردند که مشکل سلولهای بنیادی جنینی در مورد آنها مطرح نبود، زیرا از سلولهای خود فرد اهداکننده تولید میشدند. آنها این نوع سلولها را سلولهای بنیادی پرتوان القایی (Induced pluripotent stem cells, iPSCs) نامیدند.
بهتازگی محققان سوییسی در دانشگاه لوند در زمینه جوانسازی خون باکمک سلولهای بنیادی پرتوان القایی بهمنظور درمان بیماری لوسمی و دیگر بیماریهای خونی تحقیقاتی انجام دادهاند.
چه بخواهیم و چه نخواهیم باگذر زمان و افزایش سن توانایی بدن در تولید خون روبه کاهش میرود و بههمیندلیل است که با بالارفتن سن دستگاه ایمنی بدن دچار نقص شده، لوسمی و دیگر بیماریهای خونی شایع میشوند.
خوشبختانه امروزه تحقیقاتی صورت گرفتهاست که گرچه هنوز به مرحله قطعیت و آزمایش روی بدن انسان نرسیده اما امیدبخش است. دانشمندان سوییسی دنبال راهی برای برگشت توانایی بدن در سن بالا هستند. آنان باکمک سلولهای بنیادی پرتوان القایی این نظریه را امکانپذیر میدانند.
این گروه تحقیقاتی با تبدیل سلولهای بنیادی به سلولهای القایی پرتوان که به اختصار(iPSC) نامیده شده و قادرند هر نوع سلولی را ایجاد کنند، آنها را مجددا تنظیم کردند. اما درحال حاضر، این نظریه فقط روی موشها انجام شده و چون نتیجه خوشایندی داشته انتظار میرود برای انسان هم موثر باشد.
جوانسازی سلولهای خون میتواند بدن انسان را مقابل اختلالات خونی و دیگر موارد از این دست مقاوم کند و سلامت سراسری بدن را بهبود بخشد.
حتی اگر این تحقیقات راه بهجایی نبرد در روشنکردن این موضوع که دستگاه گردش خون در بدن چگونه کار میکند بسیار ثمربخش است. نتایج تحقیقات نشان میدهد که تغییرات مربوط به کهنسالی در خون ناشی از جهشها نیست که اگر اینگونه بود بعد از تنظیم مجدد(بازسازی سلولهای بنیادی) بازهم بدن از آسیب آن در امان نبود. بهجای آن اپیژنتیک ( تغییرات در روشن یا خاموششدن ژنها) مسئول است.