مطالعات آزمایشگاهی نشان می‌دهد، بازالت، سنگی که میلیون‌ها سال قبل بر اثر گداز‌ه‌های آتشفشانی شکل گرفته‌است و در همه جای دنیا به فراوانی یافت می‌شود می‌تواند به‌سرعت دی‌اکسیدکربن را به ترکیبات معدنی پایدار کربن تبدیل کند.
به گزارش دانشمند آنلاین، گیرانداختن و ذخیره‌کردن کربن همواره یکی از راه‌های متخصصان برای حل مسئله انتشار کربن در اتمسفر بوده و تاکنون پژوهش‌های زیادی در سراسر جهان در این زمینه انجام شده است. نتایج یکی از تازه‌ترین این تلاش‌ها که نتایج آن در ACS journal Environmental Science & Technology Lettersبه‌چاپ رسیده است، نشان می‌دهد که اگر دی‌اکسیدکربن وارد ساختار بازالت شود، جامد خواهد‌شد.
از شواهد این‌طور به‌نظر می‌رسد، اگر دی‌اکسیدکربن در این ساختار جامد به‌دام بیفتد به‌خوبی انباشته خواهد شد و دیگر نمی‌تواند وارد جو شود. اما آنچه در آزمایشگاه رخ می‌دهد و آنچه روی زمین پدیدار می‌شود، لزوما مشابه نیستند.
سال 2009، پژوهشگران «آزمایشگاه بین‌المللی واقع در شمال‌غربی اقیانوس آرام» باهمکاری «موسسه جداسازی کربن آسمان بزرگ» در مونتانا پروژه آزمایشی را به‌‌عهده گرفتند که در آن 1000 تن دی‌اکسیدکربن فشرده مایع را به ساختارهای بازالت در واشنگتن غربی تزریق کنند.
پس از حفر چاه در ساختارهای بازالت رودخانه کلمبیا و بررسی مشخصات آن در سال 2013، اعضای تیم دی‌اکسیدکربن را به آن تزریق و بعد از دو سال نمونه ها را از محل خود خارج کردند. همان‌طورکه آزمایش‌ها پیش‌بینی کرده بودند، کربن دی‌اکسید به موادمعدنی کربنی تبدیل شده بود.
باتوجه به فراوانی بازالت در قطب شمال و سراسر دنیا، پژوهشگران معتقدند این روش می‌تواند راه‌حلی دائمی برای جداکردن دی‌اکسیدکربن از اتمسفر در مقیاس بزرگ باشد.
